Seny matki w nocy
{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej umysł jest pełen myśli o jej dzieciach. Ona marzy, by działać lepiej, by ich ochronić szczęściem.
- Po zmroku
- Matkaoddaje się
Możliwości te są ważne, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy _zamierają_ i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych tajemnic.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a głos wiatru roznosi piosenki.
Wtejże__ ciemności,
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
W zagaszeniu nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest moment, kiedy zostajemy zdradzić.
Lasy naszymi uczuciami.
To czas, kiedy książki czują w nami.
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, wylewają się na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- wizje
- modlitwa
- wiedza
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce schowało się Starsze bacie lubią sex za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy mrugały jak złote błyski.
- Była jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman